انتظار منتظر

اخلاق رهبری(روش برخورد با مردم)

مهربانی با مردم را پوشش دل خويش قرارده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حيوان شكاری باشی كه خوردن آنان را غنيمت دانی؛ زيرا مردم دو دسته‌اند: دسته‌ای برادر دينی تو و دسته ديگر همانند تو در آفرينش می‌باشند. اگر گناهی از آنان سرمی‌زند يا علّت‌هايی بر آنان عارض می‌شود، يا خواسته و ناخواسته، اشتباهی مرتكب می‌گردند، آنان را ببخشای و بر آنان آسان‌گير، آن‌گونه كه دوست داری خدا تو را ببخشايد و بر تو آسان گيرد.

همانا تو از آنان برتر، و امام تو از تو برتر، و خدا بر آن‌كس كه تو را فرمانداری مصر داد والاتر است؛ كه انجام امور مردم مصر را به تو واگذارده، و آنان را وسيله آزمودن تو قرار داده است. هرگز با خدا مستيز، كه تو را از كيفر او نجاتی نيست، و از بخشش و رحمت او بی‌نياز نخواهی بود.

بر بخشش ديگران پشيمان مباش، و از كيفر كردن شادی مكن، و از خشمی كه توانی از آن رهاگردی شتاب نداشته باش. به مردم نگو، به من فرمان دادند و من نيز فرمان می‌دهم، پس بايد اطاعت شود؛ كه اين‌گونه خود بزرگ‌بينی، دل را فاسد، و دين را پژمرده، و موجب زوال نعمت‌هاست. و اگر با مقام و قدرتی كه داری، دچار تكبّر و خود بزرگ بينی شدی، به بزرگی حكومت پروردگار كه برتر از توست بنگر، كه تو را از آن سركشی نجات می‌دهد، و تندروی تو را فرو می‌نشاند، و عقل و انديشه‌ات را به جايگاه اصلی باز می‌گرداند.

استفاده از مطلب با ذكر منبع بلامانع است!

Javadolaemeh313.blogfa.com